ថ្ងៃនេះយើងបរាជ័យវាជាអ្នកកំណត់ផ្លូវជីវិតយើងទៅថ្ងៃក្រោយថាត្រូវធ្វើយ៉ាងណាទើបមិនអោយបរាជ័យដូចថ្ងៃនេះហើយមិនធ្វើអោយយើងដើរនូវលើផ្លូវនេះដដែលទៀត។មនុស្សយើងគ្មាននរណាមិនធ្លាប់បរាជ័យនោះទេគ្រាន់តែអ្នកខ្លះបរាជ័យតិចនិងច្រើនដង។អ្នកដែលបរាជ័យតិចគាត់បានដឹងពីផ្លូវដែលត្រូវដើរឆាប់ជោគជ័យ។រីឯអ្នកដែលបរាជ័យច្រើនដងគាត់គ្រាន់តែមិនទាន់យល់ច្បាស់នូវផ្លូវដែលដើរឆាប់ដល់ចំនុចជោគជ័យហើយក៏បានយល់ច្បាស់ពីភាពបរាជ័យកាន់តែច្រើនទៀត។ខ្ញុំក៏ជាមនុស្សម្នាក់ដែលបរាជ័យដែរហើយការបរាជ័យនេះវាជាក្តីស្រម៉ៃដែលខ្ញុំចង់បានវាទៅថ្ងៃអនាគត។ហើយការបរាជ័យនេះវាបានធ្វើអោយខ្ញុំចងចាំវារហូតគ្មានថ្ងៃបំភ្លេចវាបានទេ។ហើយខ្ញុំក៏បានតាំងចិត្តសារជាថ្មីថាខ្ញុំនឹងខំប្រឹងប្រែងធ្វើវាអោយបានទោះជាវាយូរទៀតក៏ដោយ។ហើយក្តីស្រម៉ៃមួយនេះវាមានតាំងពីខ្ញុំនៅតូចម្ល៉េះ។ឥលូវខ្ញុំបានត្រៀមខ្លួននឹងប្រាប់ខ្លួនឯងថាខ្ញុំនឹងធ្វើអោយការបរាជ័យនេះក្លាយជាការជោគជ័យវិញ។ទោះបីក្តីស្រម៉ៃមួយនេះគ្រួសារខ្ញុំមិនពេញចិត្តអោយខ្ញុំធ្វើក៏ដោយក៏ខ្ញុំនៅតែបន្តធ្វើវាអោយទាល់តែបាន។ព្រោះខ្ញុំគិតថាគាត់មិនបាននៅចិញ្ចឹមនិងថែរក្សាខ្ញុំរហូតនោះទេ។តែពេលដែលក្តីស្រម៉ៃខ្ញុំជោគជ័យខ្ញុំនឹងតបស្នងអ្នកទាំងពីវិញ។ហើយក្តីស្រម៉ៃមួយនេះមានតែលោកគ្រូនិងមិត្តភក្តិខ្ញុំទេដែលតែងតែលើកទឹកចិត្តនឹងផ្តល់យោបល់អោយខ្ញុំធ្វើវា។បើមិនមានអ្នកទាំងអស់គ្នាចាំផ្តល់កម្លាំងចិត្តក៏ខ្ញុំគ្មានក្តីស្រម៉ៃមួយនេះទៀតដែរ។ហើយបានត្រឹមតែគិតក្នុងចិត្តតែប៉ុណ្ណោះ។
#អរគុណអ្នកទាំងអស់គ្នាដែលតែងតែចាំជួយខ្ញុំ🙏🙏
No comments :
Post a Comment